‘Godverdomme!’ Met een hartgrondige vloek ontdeed de koning zich van zijn colbertje en smeet het in de hoek.
‘Language, Alex’, sputterde de koningin, vergeefs.
‘Gelijk heb je, pap’, zuchtte Alexia. Ze wurmde zich uit haar pumps en liet zich achterover vallen op de grote vijfpersoons hoekbank en maakte nog eens een ironisch hartje met haar vingers.
‘Ik meen het hoor!’ brieste de koning. ‘Dit is echt de laatste keer dat ik me zo’n koningsdag laat welgevallen. Wat een vertoning, wat een tijdverspilling. Bah!’
‘Ach…’ Ook Amalia had zich van haar knellend schoeisel bevrijd en lag nu achterover naast haar zus. Allebei hadden ze hun smartphone gepakt en scrollden nu door hun tijdlijn. ‘Ik vond het vandaag nog wel meevallen. Je kunt dat volk beter even online moeten ontmoeten, dan dat ze je allemaal live in de bek staan te hijgen!’
‘Language…’ probeerde koningin het nog maar eens.
‘Godver wat heb ik zin om komen weekend lekker te gaan knallen in de Kroondomeinen’, hijgde de koning. ‘Eindelijk een paar maandjes zonder intermenselijke contacten, eindelijk eens alle tijd voor een mooi duurzaam stukje natuurbeheer naar de wilde zwijnen toe!’ Hij proestte het uit terwijl hij naar de kunstig gemetselde huisbar achterin het appartement liep. ‘Nog iemand een drankje? Dat hebben we wel verdiend!’
‘Doe mij maar een Red Bull, pap’, zei Ariane, die net was binnengekomen en zich bij haar zussen op de bank voegde.
‘Shotje wodka met een beetje jus’, verordonneerde Amalia.
‘Me too’, riep Alexia erachteraan. ‘Maar niet te veel jus voor mij!’
‘Zou je dat nou wel doen?’ vroeg de koningin.
‘Ach zit niet zo te fokken mam! Het is maar één dag hel per jaar’, mokte Alexia.
De koningin zuchtte. ‘Voor mij een QuarentaTrès’, sprak ze zachtjes tegen haar man.
‘Die talkshowpresentatrice met die poliep op haar schouder vond ik nog wel leuk’, zei Amalia.
‘Ze heette ook Isolde, geloof ik. Vast ook van adel. Vandaar’, beaamde Alexia.
‘Mwah… ze deed wel wat popi. Met haar sneakers. Maar ze was wel oké’, maakte Ariane het af.
‘Ach en dan moeten we zogenaamd geloven dat alle innovatie van de wereld vanuit Eindhoven komt – dat achterlijke gat waar ze een eeuw geleden nog in een plaggenhut woonden!’ De koning begon nu lekker warm te lopen.
‘Ik vond die auto op zonnepanelen wel blits’, probeerde Amalia.
‘Maar ondertussen laten ze óns in een stokoud kut-Dafje rijden!!’ brieste de koning. ‘En dat ze in een digitaal lockdowntijdperk, waarin je hoopt van zaklopen en koekhappen bespaard te blijven, het toch nog zover weten te krijgen dat jullie in een soort levende sjoelbak vernederd moeten worden…’ Verbeten wipte de koning de kroonkurk van een flesje Öttinger bier van de Lidl. ‘Daarom zeg ik: laten we hier gewoon mee ophouden, met die plebeïsche bullshit.’
‘Language…’ De koningin zei het inmiddels nog vooral voor zichzelf.
‘Maar pap…’ Amalia ging rechtop zitten. ‘Het is maar één dag per jaar, en daarvoor krijgen we wel een eh… royale…’ (ze knipoogde naar haar zussen, die de woordspeling niet leken te snappen) ‘toelage!’
‘Ja, Malie heeft gelijk’, zei Alexia, ‘we moeten niet in nóg een toelagenaffaire terechtkomen, haha!’
Nu was het de beurt aan Amalia en Ariane om hun zus onbegrijpend aan te kijken. ‘Laat maar’, zuchtte Alexia.
‘En toch zeg ik: fuck dat hele kleinzielige Nederlandse volk!’ spoog de koning. ‘Zeg nou zelf: historisch gezien hebben we toch niks met dat ontevreden zootje te maken?’
De koningin zuchtte nog maar weer eens. ‘Maar wat wil je dán, mi chico lindo?’
‘Ik zeg: we nemen het er nog even drie maanden van op Het Loo, we schieten onze frustratie nog even lekker van ons af in een stuk of honderd wilde zwijnen, en dan peren we hem. We verkopen wat vastgoed en roofkunst, boeken een enkeltje Griekenland, gaan lekker van ons geld genieten in de mediterrane zon, en laten dat hele Nederland gewoon duurzaam in de Noordzee zakken!’
Er viel een korte stilte. De vier vrouwen op de grote hoekbank keken elkaar even aan. Toen brak er een brede grijns rond de mondhoeken van alle vijf de gezinsleden.
‘Toppie, pappie!’ was Amalia de eerste die opsprong.
‘Yes! Yes!’ gilde Ariane nu ook.
‘Fok Nederland!’ durfde Alexia nu ook te roepen.
Ook de koningin was opgesprongen. ‘Alex, je bent geniaal!’ fluisterde ze, terwijl ze naar haar man liep en hem vol op de mond kuste.
De Digitolle Grieze 